Kebolehpercayaan atau reliability ialah satu konsep yang merujuk kepada ketekalan (consistency) dan kestabilan (stability) sesuatu ukuran, alat ukur kajian atau soal selidik. Ia bertujuan untuk mengetahui sama ada ukuran itu memberikan jawapan yang sama apabila ia digunakan untuk mengukur konsep yang sama kepada populasi atau sampel atau responden yang sama.
Kebolehpercayaan merujuk kepada takat ketekalan alatpengukur itu mengukur apa yang hendak diukur. Alat ukur yang mengukur sesuatu gagasan atau pembolehubah dengan tekal dikatakan mempunyai kebolehpercayaan yang tinggi. Sebaliknya, alat ukur yang menghasilkanmarkah yang berubah-ubah bagi mengukur gagasan atau pembolehubah yang sama dikatakan tidak tekal seterusnya mempunyai kebolehpercayaan yang rendah
Jenis-jenis Kebolehpercayaan (Reliability)
(a) Konsisten dalaman (internal consistency) -Satu ujian diambil hanya sekali. Mengukur sejauh mana item dalam satu ujian adalah konsisten antara satu sama lain dan dengan keseluruhannya.
Terdiri daripada tiga jenis:
i) Kebolehpercayaan belah dua (split-half reliability) – item soal selidik atau ujian dibhagaikan kepada dua bahagian. skor berasingan dikira untuk setiap ujian. Pekali kebolehpercayaan kedua skor diperolhi dengan menggunakan rumus Spearman-Brown
ii) Kebolehpercayaan Kuder-Richardson 20 & 21 (KR20, KR21) – untuk instrumen yang mempunyai item dikotomi.
iii) Kebolehpercayaan Cronbach’s alpha – digunakan untuk instrumen berskala pelbagai seperti likert scale, Thurstone, Guttman atau Semantic Differential.
